De mogelijkheden van het internet hebben in korte tijd een enorme vlucht genomen.
In de jaren ‘90 en het begin van de jaren ‘00 bestond het web voornamelijk uit tekst en enkele afbeeldingen (met name vanwege het gebrek aan snelheid), maar de laatste 2 decennia heeft het internet zich ontwikkeld tot een multimediaal platform waarin we audio en video in hoge kwaliteit kunnen streamen, en waarin fotomateriaal in hoge kwaliteit binnen enkele seconden beschikbaar is.
Daarnaast begeven we ons steeds vaker in 3D-werelden. Dit kon al even door middel van 3D-games op je tv of handheld, maar sinds de komst van de VR-bril kunnen we de werkelijke wereld tijdelijk doen verdwijnen.
De Metaverse brengt de twee principes samen. De definitie van Metaverse volgens Wikipedia luidt als volgt: Het gehele netwerk van aan elkaar gekoppelde virtuele 3D-ruimtes waarin de gebruikers, vaak door middel van avatars, interactief kunnen rondkijken en interageren.
De term is afkomstig uit de roman Snow Crash van Neal Stephenson uit 1992, waarin het virtuele universum diende als afleiding voor de harde realiteit dat het boek beschrijft. En ondanks dat we 30 jaar later gelukkig niet in een vergelijkbare dystopie leven, lijkt de Metaverse uit het boek wel griezelig veel op de huidige ontwikkelingen op virtueel gebied.
We zijn er echter nog niet. Op dit moment kennen we vooral kleine, afgesloten virtuele werelden. Binnen games zoals Horizon Worlds, maar ook binnen productieve applicaties zoals ons eigen Virtueel Brainstormen (Demo? Neem contact op!). De lijnen van de definitie zijn dun, maar over het algemeen wordt aangenomen dat we een Metaverse pas zo kunnen noemen wanneer we een digitaal, virtueel universum binnenstappen waarin alles met elkaar verbonden én binnen handbereik is. Waarin we een digitaal evenbeeld hebben (een ‘avatar’) en waarin we sociaal verbonden zijn om plezier te hebben, kunst te creëren, omgevingen te scheppen, van elkaar te leren en nog veel meer.
Grote tech-bedrijven zetten flink in op Metaverse. Bedrijven zoals Google, Microsoft en Meta (voorheen Facebook) werken hard aan hun eigen virtuele universa, volgens hun eigen overtuiging over wat dit zou moeten zijn.
Wat dit exact gaat betekenen in de nabije toekomst is niet exact te voorspellen, maar dat het ons leven gaat veranderen, zowel zakelijk als privé, is zeker. De discussie over of deze ontwikkeling een goede is zal ook zeker nog gevoerd gaan worden. Hoe zit het met privacy binnen een Metaverse? En verliezen de realiteit niet uit het oog wanneer we ons enkel nog virtueel verbinden? Het zijn echter vergelijkbare vragen die we stelden toen het internet opkwam, en toen de mobiele telefoon zijn intrede deed. En ondanks dat deze technologieën niet perfect zijn hebben ze wel vele levens weten te verrijken. Genoeg redenen om hoopvol uit te kijken naar wat het ons zou kunnen brengen.